Beste gemeente Emmen, beste burgemeester,

Beste Gemeente Emmen, beste burgemeester,

Zo’n drie jaar geleden verruilde ik het relatief rustige platteland van Zuid-Oost Drenthe voor het ietwat levendiger Almelo. Niet bepaald een bewuste keuze, maar hé, soms zit het leven vol verrassingen.

Als plattelandsdame die graag haar tijd doorbracht in de Emmense binnenstad, had ik verwacht dat ik ook in Almelo prima zou kunnen aarden. Helaas bleek niets minder waar. Ik laat het me zo ongeveer wekelijks wel ontvallen maar: “Ik wil kroepend wel weer um!” Toch blijf ik voorlopig nog in Almelo. Eerst maar eens zorgen dat ik er mijn diploma haal..

Lang heb ik me afgevraagd waarom ik overal en nergens heb kunnen wonen (binnen de gemeente Emmen ben ik zo’n zeven keer verhuisd) maar ik dan toch zoveel moeite heb met het ‘zijn’ in Almelo..

Gelukkig ben ik daar inmiddels uit.. Want het ligt gewoon aan Emmen! Emmen is de reden waarom ik me in Almelo niet thuis voel..

Emmen heeft zoals jullie weten bijna alle faciliteiten van een stad. Denk aan legio winkels, een enorme bioscoop, een stadspark, een prachtig theater.. Allemaal dingen die Almelo ook heeft trouwens, maar ja.. Emmen.. Daor kom ik weg en daor vuul ik me thuus.

Dat thuisgevoel van Emmen, wordt volgens mij gecreëerd door de Emmenaar zelf. De Emmenaar die weet dat wij als Drenthe vaak als ‘achterstandsgebied’ worden gezien en het daarom allemaal lekker op zijn eigen manier doet. De Emmenaar die hard werkt om van niets iets te maken en die, doordat hij zelf samen met anderen ‘zijn’ Emmen helpt creëren, zich zo verbonden voelt met deze onofficiële Drentse stad.
Zoals elke stad, heeft ook Emmen zijn eigen identiteit. Een identiteit die ik zou omschrijven als eigenzinnig, als net eeven anders (om even in de bewoordingen van mijn blog te blijven) maar vooral een identiteit om trots op te zijn. Want, zo leerde ik al vroeg: iedereen (en dus ook elke stad) is uniek en er is niets mooiers dan het zijn van jezelf.

Helaas krijg ik al een tijdje het idee dat Emmen in een identiteitscrisis verkeert. Dat Emmen niet weet wie hij is of wil zijn en dat Emmen bij de grote namen wil horen. Zoals je op de middelbare school een voorbeeld nam aan het populairste meisje uit de klas, zo lijkt Emmen zich te willen meten met de grootste steden van ons land.

Maar zoals ook op de middelbare al duidelijk werd; zo geliefd als het populairste meisje word je toch niet. Door een voorbeeld aan haar te nemen, doe je je eigenlijk voor als iemand anders en dat zorgt dat je je mooie, eigen ik verliest.. Da’s toch jammer?

Dus Emmen.. Een Amsterdam bestaat al aan de andere kant van het land. De I EMMen-letters hebben we niet nodig en een neppe Nachtwacht is het ook net niet.

Laat ons toch trots zijn op wat we zelf maken..

Van afvalhout een metershoge boeddha of een kunstwerk dat helaas al weggefladderd is.

Laat ons toch echt Emmen zijn..

Met vriendelijke groet,

Evelien