De titel van deze post is eigenlijk te belachelijk voor woorden, maar het zinnetje ‘ik ben dik, dus ik ben lelijk’ is al helemaal een belachelijke gedachte. Toch is het een gedachte die ik jarenlang heb gehad en die jarenlang mijn leven heeft beheerst.
Lees verder “Ik wou nog ff zeggen: Ik ben dik, dus ik ben lelijk”
Jarenlang heb ik gedacht dat ik geen f*ck waard was. Dat ik het niet waard was om van te houden en dat ik het niet waard was om er te zijn. Soms dacht ik zelfs dat ik het überhaupt niet waard was om te leven.
Iedereen om me heen kon me het tegendeel wijsmaken, maar geloven deed ik ze nauwelijks. Vriendjes vonden me mooi, vriendinnen vonden me aardig, maar ik vond mezelf nog lelijker dan Frankenstein en was ervan overtuigd dat vriendinnen me enkel aardig vonden omdat ze iets van me wilden.
Lees verder “F*ck it! Dit ben ik en ik ga van mezelf houden”