De titel van deze post is eigenlijk te belachelijk voor woorden, maar het zinnetje ‘ik ben dik, dus ik ben lelijk’ is al helemaal een belachelijke gedachte. Toch is het een gedachte die ik jarenlang heb gehad en die jarenlang mijn leven heeft beheerst.
Lees verder “Ik wou nog ff zeggen: Ik ben dik, dus ik ben lelijk”
Jarenlang heb ik gedacht dat ik geen f*ck waard was. Dat ik het niet waard was om van te houden en dat ik het niet waard was om er te zijn. Soms dacht ik zelfs dat ik het überhaupt niet waard was om te leven.
Iedereen om me heen kon me het tegendeel wijsmaken, maar geloven deed ik ze nauwelijks. Vriendjes vonden me mooi, vriendinnen vonden me aardig, maar ik vond mezelf nog lelijker dan Frankenstein en was ervan overtuigd dat vriendinnen me enkel aardig vonden omdat ze iets van me wilden.
Lees verder “F*ck it! Dit ben ik en ik ga van mezelf houden”
Ik schrijf jullie dit omdat ik met enorm veel verslagenheid en ongeloof heb gelezen dat jullie het nodig vonden om twee homoseksuele mannen bruut af te tuigen, enkel en alleen omdat zij hand in hand over straat liepen.
Ik heb al tientallen redenen proberen te bedenken, maar geen enkele reden rechtvaardigt voor mij de daad die jullie hebben begaan.
De afgelopen week was het de week tegen pesten. Een week waarin op veel scholen extra werd stilgestaan bij pesten en wat je er tegen kunt doen. Een week die ik een warm hart toedraag, maar ook een week die bij mij dubbele gevoelens oproept.