Vorige week woensdag verscheen er na bijna een half jaar blogstilte uit het niets een nieuw schrijfsel op Neteevenanders. Deze post ging over de theatervoorstelling van Mooi Wark, mijn favoriete Drentse band. Ik had hun voorstelling bezocht en vond daar zoveel van, dat ik het wel op moest schrijven. Tot mijn grote verbazing lukte het me om relatief snel de juiste woorden te vinden, de motivatie te behouden en om uiteindelijk het bericht af te maken. Ik schreef het dan weliswaar in stukjes (ik deed er in totaal zo’n drie uur over, verspreid over drie dagen) maar het lukte me wel! Iets waar ik behoorlijk trots op – en blij om ben.

 

Maar drie uur voor zo’n stukje is toch enorm lang?

Klopt. Drie uur doen over een stukje dat in Word nog geen drie pagina’s bevat is lang en voor mijn doen al helemaal. Maar zoals ik al zei: ik ben al lang blij dat ik een blogpost af heb kunnen schijven. Schrijven heb ik het afgelopen half jaar nauwelijks gedaan. Ik begon menigmaal aan een artikel maar stopte er na een aantal zinnen of alinea’s noodgedwongen weer mee. Soms was het simpelweg niet goed genoeg in mijn ogen, maar nog vaker lukte het me niet om de juiste woorden te vinden. Nogal frustrerend voor iemand die enorm van schrijven houdt. Vaak voelde het alsof mijn hoofd compleet leeg was en voelde ik me zo dom als het achtereind van een koe.

 

En dat terwijl mijn hoofd verre van leeg was..

Mijn hoofd was niet leeg, maar zat juist stamp- en stampvol. De afgelopen jaren is er nogal veel gebeurd en veranderd in mijn leven en dat heb ik altijd vrij goed kunnen handelen. ‘Het maakt niet uit hoe, maar doorgaan doen we.’ was zo ongeveer mijn motto en dat ging ook lange tijd redelijk goed. Totdat ik langzaamaan begon te merken dat mijn hoofd overvol begon te raken en het opslaan van nieuwe dingen steeds lastiger werd. Ook duurde het steeds langer om informatie van mijn harde schijf te halen. Dit betekende dat simpelweg nadenken moeilijk ging en het voor mij ook behoorlijk lastig kon zijn om gesprekken te voeren. Het was net alsof bepaalde woorden verdwenen waren in mijn hoofd en het zinnetje “Sorry, ik ben het woord even kwijt.” hebben veel mensen dan ook gehoord tijdens gesprekken met mij. Doordat ik vaak woorden kwijt was en nadenken zo lastig ging, kun je je vast voorstellen dat het schrijven van een blogpost al helemaal niet lukte.

 

Nog meer frustraties

Niet alleen had ik moeite met het schrijven van blogposts zoals wel vaker het geval is geweest. Tot mijn grote frustratie lukte het ook op school niet om me te concentreren of om de lesstof in me op te nemen. Urenlang heb ik verdwaasd in de schoolbanken gezeten, keihard proberend om niet afgeleid te raken en toch iets te doen met de lesstof. Maar wat ik ook probeerde, tot mijn grote frustratie lukte het me niet. Ik nam de stof niet tot nauwelijks op en kreeg bij verslagen geen woord uitgetypt. Extra frustrerend hierbij is dat ik een mbo-opleiding doe en ik bij het eerste gedeelte van mijn opleiding alles enorm makkelijk uit mijn mouw schudde. Ik durf over mezelf te zeggen dat ik best intelligent ben en dat ik veel meer aan zou kunnen dan ik nu qua opleiding doe. Dat maakte het voor mij extra frustrerend. Ik weet dat ik het zou moeten kunnen, maar het lukte gewoon niet waardoor ik me ontzettend dom en gefrustreerd voelde.

 

Hulp vragen vergt meer moed dan aan blijven modderen

Inmiddels heb ik toe moeten geven dat zo af en toe aan jezelf denken noodzakelijk is en dat het soms ook goed kan zijn niet alleen aan te blijven modderen, maar gewoon hulp te vragen; hoe moeilijk dat ook is. Daarom doe ik mijn opleiding nu een tijdje extern. Ik ben nog steeds bezig met mijn opleiding, maar ik heb de tijd gekregen om op een andere locatie en op mijn eigen tempo aan mijn opdrachten te werken. Daardoor voel ik niet de constante druk van maar moeten presteren.
Ook heb ik zo af en toe gesprekken met een psycholoog om de dingen op mijn harde schijf wat beter te kunnen ordenen. Hierdoor ontstaat er langzaamaan wat meer orde in de chaos en ontstaat er weer wat meer ruimte in mijn hoofd. Nog even en mijn hoofd is nog opgeruimder dan mijn huis.. 😉

 

Neteevenanders

Hoe de toekomst van Neteevenanders eruit gaat zien weet ik nog niet. Ik heb onlangs mijn hostingpakket weer verlengd dus Neteevenanders blijft in ieder geval bestaan, maar hoe vaak ik ga posten en waarover, dat is ook mij niet duidelijk. Maar voor nu zeg ik: I’m back. 🙂

 

xX Eev