“Maar draag jij dan nooit make-up? Echt nooit?” Ik sta nog altijd versteld van de verbaasde blikken (soms met letterlijk opengevallen mond) die ik krijg wanneer ik ‘nee’ antwoord op deze vraag.
Maar nee, ik draag nooit make-up.
Of nouja, bijna nooit. Wanneer je van een jaar uitgaat, 365 dagen dus, zijn de dagen waarop ik make-up draag op één hand te tellen. Maar in het dagelijks leven draag ik inderdaad geen make-up.
Why not?
Op het waarom heb ik niet echt een antwoord. Ik denk dat ik die afslag gewoon heb gemist in mijn kinderjaren en puberteit. Mijn zusje en ik kregen bijna altijd dezelfde dingen, dus wanneer zij een make-up doos kreeg, kreeg ik er ook één. Maar dat ik nou kan zeggen dat ik daar blij van werd? Ik voelde me eerder een indiaan met al die kleuren op mijn kop en zo voel ik me vandaag de dag nog steeds wanneer ik make-up draag. Die zeldzame keren dat ik me opmaak of op laat maken, voel ik me enerzijds heel vrouwelijk, wat op zich geen vervelend gevoel is, maar voel ik me anderzijds voornamelijk enorm opgedirkt en totaal niet mezelf.
Daarnaast ben ik ook gewoon te krenterig om mijn geld aan make-up uit te geven (als ik soms hoor wat mijn zusje voor die spullen betaalt.. Holy guacamole..) en vind ik het te veel werk om er elke dag eerder voor op te moeten staan en het er ‘s avonds weer af te moeten halen. Ander voordeel is dat het voor mij dan weer heel speciaal voelt wanneer ik een keer wel make-up draag. Als ik een gala, feest of bruiloft heb en dan opgemaakt ben, vind ik dat ik er extra feestelijk en bijzonder uitzie, terwijl ik bij de mensen om me heen die dagelijks make-up dragen dan nauwelijks verschil bemerk.
Daarbij is het bij mij altijd: ‘What you see, is what you get’. Ik zie er altijd hetzelfde uit en maak me dus ook nooit druk om wie ik tegen ga komen als ik de straat opga.
Ook kan ik me trouwens niet voorstellen dat het goed voor je huid is wanneer je die chemische make-up elke dag op je gezicht smeert, maar dat even terzijde.
Heb je dan nooit met make-up geëxperimenteerd?
Oh jawel. In mijn puberteit droeg ik voornamelijk zwarte kleding (oh wacht, dat draag ik nu nog steeds het meest) en was ik meer het alternatieve typetje. Toen experimenteerde ik wel eens met make-up, al was het meer het zetten van een hele dikke zwarte streep onder mijn ogen, het opdoen van felrode of zwarte lippenstift en het zwart lakken van mijn nagels.
Wel is mijn zusje helemaal into make-up en zij gaat bijna de deur niet uit zonder iets op haar gezicht. Zij heeft voor haar opleiding (ze wilde schoonheidsspecialiste worden) mij wel eens als proefpersoon gebruikt en geprobeerd om mij op te maken. Dat vond ik dan wel leuk, maar daarbij jeukt al die zooi op mijn gezicht al vrij snel en ben ik dus ook blij als het er weer af mag.
Dan bezit je ook geen make-up?
Dus wel. Lekker tegenstrijdig hè? Ik heb geen huge-ass make-up stash met tientallen kwasten, poeders en kleurtjes (alles wat ik heb past in één ienieminie make-up tasje), maar ik heb het wel! Wat er dan in dat tasje zit? Een tubetje met groen spul om roodheden te verbergen (vraag me niet hoe het heet), foundation, mascara, oogpotlood, lipgloss, lippenstift en nagellak. Voor die paar keer per jaar dat ik me opmaak, heb ik immers wel make-up nodig. Alle make-up die ik bezit heb ik overigens gekocht op aanraden van mijn zusje. Zo weet ik in ieder geval zeker dat ik niet voor gek loop met een verkeerde kleur foundation of iets dergelijks.
En? Hoor jij bij het selecte groepje dames dat ook niet dagelijks make-up draagt? Waarom wel/niet?
En voor de heren: liever een dame met of zonder make-up? En waarom?
xX Eev
Foto’s via: Pexels & Pixabay
Hoera! Ik draag ook geen make-up. Toen ik studeerde durfde ik niet zonder mascara de deur uit en nu ik in ZA woon interesseert het me niks meer. Het is zoveel moeite en ik voel me ook nooit helemaal mezelf mét. Alleen heel soms als ik ga uiteten met m’n man ofzo doe ik het voor hem of soms ook voor mezelf om me een keer extra vrouwelijk te voelen. 😉 Beetje make-up bij iemand kan ik heel mooi vinden, maar meiden of vrouwen die zich helemaal onderplamuren snap ik nooit, inderdaad slecht voor je huid en wat als het regent of superwarm weer is waardoor je sneller zweet? Brrr! En ik zie het altijd als een soort masker. Vooral als sommige meiden niet de deur uit durven zonder een laag make-up. Zonde! Want iedereen is juisr uniek en mooi zoals hij is. Make-up laat veel mensen er half hetzelfde uitzien. Vind het vaak ook nog eens te duur ja! Hihi! Vind het we belangrijk dat ik en ook iemand anders er verzorgd uitziet. En beetje make-up doet daar vaak aan mee. Maar van die lagen plamuursel vind ik gewoon vies! Pff waarom kan ik nooit in het kort op iets ingaan? Sorry voor de zeer uitgebreide reactie ?
Haha, uitgebreide reacties zijn juist leuk! Fijn om te lezen dat ik niet de enige ‘bijna nooit make-up dragende dame’ ben! 🙂 In zo’n warm land lijkt make-up me ook inderdaad niet fijn nee.. Ik geloof dat je dan wel heel snel echt op een indiaan gaat lijken.. 😉