In de blog van gisteren schreef ik over mijn radio-avontuur van afgelopen zondag. Ik vertelde onder andere dat ik het een onwijs leuke ervaring vond maar dat ik ook enorm veel last had van zenuwen. Mede daardoor heb ik voor mijn gevoel niet alles verteld wat ik had kunnen, of überhaupt had willen vertellen.
Ook had het radio-programma naar mijn mening nog wel een uur langer mogen duren omdat er nog zoveel meer te vertellen valt over de huidige standaarden van het uiterlijk. De dingen waar ik een duidelijke mening over heb, heb ik opgeschreven en beschrijf ik daarom deze week op mijn blog. Met vandaag: de huidige beauty standards (dat klinkt net eeven iets leuker dan ‘schoonheidsidealen’).

Beauty standards zijn niks nieuws

Al zolang als dat er mensen bestaan, hebben wij ideaalbeelden van het toppunt van menselijke schoonheid. Deze standaarden zijn in de loop der jaren telkens iets veranderd, maar volgens mij is het huidige schoonheidsideaal eerder een utopie te noemen. Iets dat zo onnatuurlijk is dat jongeren, maar zeker ook volwassenen een steeds meer vertekend beeld krijgen van hoe een vrouw er uit hoort te zien.
Want wij vrouwen moeten niet alleen mager zijn, maar als het even kan moeten we ook nog beschikken over lange benen, grote borsten, lange wimpers, ronde billen, volle lippen en een egale huid.
En als we dan over dat hele lijstje met schoonheden beschikken, dan zijn we pas mooi en mogen we tevreden zijn met onszelf.

Wat mooi is van buiten, is verrot van binnen

Het is een heerlijk cliché, maar ik ben van mening dat de binnenkant zoveel belangrijker is dan de buitenkant. Doordat de meeste mensen zich tegenwoordig zo druk maken om het uiterlijk, vergeten wij soms hetgeen wat vanbinnen zit.
We veroordelen mensen steeds vaker op hun uiterlijk (met enige schaamte zeg ik dat ik me hier soms ook zelfs schuldig aan maak) en maken ons drukker om hoe onze vrienden, kinderen en/of partners eruitzien, dan dat we naar hun mooie eigenschappen kijken. Belachelijk toch?!
De media lijkt ons steeds vaker te vertellen dat alles om het uiterlijk draait en doordat wij homo sapiens als een kudde domme schapen trouw de media volgen, geloven we dat nog ook..
Mijn blog zou je ook kunnen zien als een ieniminie deel van de Nederlandse media. Nu weet ik ook wel dat ik met mijn blogje nog geen 2% bereik van wat bijvoorbeeld bekende Nederlandse beautybloggers per maand bereiken, maar als ik één iemand aan het denken kan zetten, dan ben ik al als een kind zo blij.

Perfect, maar toch niet

Beauty standards zullen nooit verdwijnen, maar ik geloof wel dat we ze samen kunnen veranderen. Wanneer wij vaker durven zeggen: ‘I’m perfect, but not so perfect’ (geen idee of het goed Engels is, maar het bekt wel lekker) oftewel: ‘Ik ben goed om mijn eigen manier, ondanks dat ik niet aan het heersende schoonheidsideaal voldoe’ dan moeten we er met zijn allen toch voor kunnen zorgen, dat onze wereld van binnen ook een beetje mooier wordt?!

De nieuwe zeven schoonheden

Wie goed heeft opgelet, heeft geteld dat wij vrouwen in mijn ogen over zeven schoonheden moeten beschikken. Komt je bekend voor? Juist, vroeger bezat je één van de zeven schoonheden wanneer je bijvoorbeeld een moedervlek boven je lip had of een spleetje tussen je tanden had.
Als we die zeven schoonheden van vroeger nu eens over boord gooien en voor de nieuwe zeven schoonheden gaan.. Dan bezit elke vrouw er minstens eentje. Dat is zoveel meer haalbaar dan ze alle zeven bezitten.. Scheelt een hoop frustraties. 🙂
En als ik van de nieuwe zeven schoonheden uitga, dan bezit ik in elk geval de ronde billen en de lange wimpers.. Twee van de zeven is meer dan genoeg toch? 😉

 

En welke van de nieuwe zeven schoonheden bezit jij? 

 

xX Eev