Wauw, wat kreeg ik een hoop reacties op de allereerste ‘Wat ‘n boer niet kent, dat probeert ie gewoon..’
Zoveel reacties had ik nooit verwacht lieve mensen! Iedereen onwijs bedankt voor de leuke berichtjes! 🙂 Dat motiveert me enorm om in ieder geval met die rubriek (heeft iemand daar ook een ander woord voor? Ik vind ‘rubriek’ zo vreselijk oubollig klinken..) door te gaan.
En omdat ‘WEBNK’ zo vreselijk goed werd ontvangen, heb ik vorige week uitgebreid geshopt om verschillende producten te kopen die ik nog nooit had geproefd. Vanaf nu ben ik van plan om elke vrijdag een nieuwe ‘Wat ’n boer niet kent..’ online te gooien.
Ik wil toch wat frequenter gaan bloggen (want ik vind bloggen stiekem veel te leuk) en dan is dat al een eerste stap in de goede richting. 🙂
Hadden jullie trouwens in de sidebar rechts al gezien dat het nu supereasy is om mij te volgen via Facebook of Bloglovin’? Doen dus! 🙂
Goed. Genoeg geluld. Over naar het tweede artikel in de reeks ‘Wat ‘n boer niet kent, dat probeert ie gewoon.’
In veel recepten staat bij de ingrediëntenlijst wel iets wat enkel verkrijgbaar is bij de toko. Maar ja, dan woon je in heel mooi deel van Drenthe waar het zo vreselijk rustig is dat de eerste de beste toko 20 kilometer verderop ligt. Nou dan ga je die moeite voor een toko niet eens doen, dan zoek je wel een ander recept waarvan je de ingrediënten wel bij de lokale supermarkt kunt halen.
Tegenwoordig hoef ik nog geen 200 meter te lopen naar de toko dus maak ik regelmatig een rondje door deze bijzondere wereldsupermarkt. Zo ook vorige week. Ik kocht er van alles wat ik nog nooit gezien of gegeten had en besloot het voor jullie (en voor mezelf natuurlijk) uit te testen.
Daarom deze week in ‘Wat een boer niet kent..’ Surinaamse maizenakoekjes.
Wat is het?
Maizenakoekjes zijn.. Drie keer raden.. Koekjes gemaakt van voornamelijk maizena. 🙂 Ze worden ook wel gommakoekjes genoemd en vinden hun oorsprong in Suriname.
Zelf leerde ik deze koekjes kennen dankzij het tv-programma ‘Een huis vol’ (over grote gezinnen), waarin moeder Samantha Baumgard eens een hele nacht koekjes stond te bakken om ze later op de vrijmarkt te kunnen verkopen.
Waar te koop?
Ik kocht deze koekjes bij de toko voor €1,75
Wat zit erin?
maizena, suiker, ei, essence, margarine en suikermuisjes
Eerste indruk
De koekjes zitten voor zover ik me kan herinneren in ongeveer een zelfde bakje als waar moeder Samantha ze instopte. Verder is de verpakking niet heel aantrekkelijk. Echt zo’n typisch ‘dit-bakje-komt-bij-de-toko-vandaan’ ding.
Maar wanneer ik het bakje openmaak.. Holymoly.. Dat ruikt lekker! Het ruikt zacht zoet en doet me een beetje denken aan meringues. Ook vind ik de koekjes er leuk uitzien. Mooie crèmekleurige toefjes met gekleurde sprinkles erop.
En.. En.. En..? Hoe smaakt het?
Ehhmm.. Dit is raar.. De structuur is heel anders dan ik verwachtte. Ik had brosse, stevige koekjes verwacht, maar deze koekjes vallen in mijn mond bijna meteen uit elkaar wanneer ik er een hap van neem. Ze smaken zoet en een beetje romig en veranderen al snel in een kleffe, plakkerige bende in mijn mond. Iets wat ik niet heel fijn vind.
Het eerste waar ik aan moet denken na een paar happen is het woord ‘slof’. De Drenten onder ons zullen dan wel begrijpen hoe ze ongeveer smaken.
Ik heb overigens geen idee wat daar een normaal Nederlands woord voor is.. Volgens Google moet ik dan zeggen dat ze oud smaken. Alsof ze te lang hebben gelegen.
En? Lekker of niet te vreten?
De smaak is op zich goed, maar de structuur niet zo mijn ding. Ik zeg dus: ‘dizze koekies ben ’t net niet.’
En.. Heb jij wel eens maizenakoekjes gegeten? Wat vond jij ervan?
xX Eev