Het is vrijdag, dus tijd voor een nieuwe ‘Wat ’n boer niet kent’. Maar voordat ik deze foodreview echt start, wil ik iedereen ontzettend bedanken voor de lieve berichtjes naar aanleiding van mijn ‘Fuck it! Dit ben ik en ik ga van mezelf houden’ post. Mijn statistieken rezen de pan uit en ik kreeg tientallen lieve berichtjes op mijn Facebookpagina en mijn persoonlijke Facebook. Dank daarvoor! Het is voor mij nog eens de bevestiging dat ik het waard ben en dat ik best van mezelf mag gaan houden. 🙂

Na dat gezegd te hebben is het nu echt tijd voor ‘Wat ’n boer niet kent’. Waarin deze week de hoofdrol is weggelegd voor tofu.

Veel mensen hebben geen idee wat het precies is, maar associëren het wel meteen met vegetariërs. Ook ik wist niet zo goed wat ik ermee zou moeten. Dit eiwitrijke sojaproduct is voor mij namelijk maandenlang doodeng geweest. Ik zag het wel eens liggen in de supermarkt en was ook heel benieuwd wat ik ermee zou kunnen, maar durfde het toch niet aan. Zo’n wit, sponsachtig blok in een beetje water zag er nou niet echt uit als iets dat ik lekker zou vinden. Daarbij is tofu geen product dat je even in de pan gooit en meteen kunt eten. Het is op zich wel eetbaar als je het gewoon bakt, maar schijnt dan vrij smakeloos te zijn. Wanneer je het echt lekker wilt maken, moet je er eerst allerlei fratsen mee uitvoeren. Tenminste, dat is zoals ik het voor ogen had.
Ik vroeg me dus ook af waarom ik al die moeite zou doen. Het kopen van een sojaburger of andere kant- en klare vleesvervanger en deze gewoon in een pan te mieteren is natuurlijk zoveel gemakkelijker. Toch besloot ik dat ik er eens aan moest geloven en dus haalde ik een bakje tofu bij de supermarkt.

Wat is het?

Tofu is een eiwitrijk sojaproduct, dat veel wordt veel gebruikt als vleesvervanger. Het wordt gemaakt door sojamelk te stremmen met natuurlijke mineraalrijke coagulanten (bijvoorbeeld nigari) op basis van calcium en magnesium. Tofu heeft doorgaans een witte kleur en smaakt redelijk neutraal, maar neemt gemakkelijk de smaak van andere ingrediënten over. Het wordt daarom vaak gemarineerd (in bijvoorbeeld sojasaus) en vervolgens gebakken. Ook kan het verwerkt worden in broodbeleg, tofuburgers en andere vegetarische recepten. (Bron: wikipedia)

Waar te koop?

Ik kocht deze tofu van het merk Vivera bij de Jumbo voor €0,99

Wat zit erin?

Water, sojabonen (47%), verdikkingsmiddel: E511 (door de EU goedgekeurde hulpstof)

Eerste indruk

Tsjah. Mijn eerste indruk blijft dat het op een grote, witte spons lijkt. Het ziet er niet echt aantrekkelijk uit. Ook niet nu ik het zelf in huis heb. Wanneer ik de verpakking open ruik ik een geur die me doet denken aan een mengsel van gras en het tuincentrum. Ik vind de geur niet heel fijn maar hey, ik ruik in ieder geval dat ik groen bezig ben! 😉

En.. En.. En..? Hoe smaakt het?

Aangezien tofu zoals ik al eerder zei, niet echt smaakvol is wanneer je het meteen in de pan mietert, moest ik het eerst nog eetbaar zien te maken. De eerste stap was om de tofu uit te laten lekken. Ik wikkelde het blok in een theedoek en bouwde er een torentje van alle zware spullen op die ik maar kon vinden. Op internet werd een stapel boeken aangeraden, maar aangezien het gezamenlijke gewicht van al mijn schoolboeken nog niet eens op een kilo uitkomt, leek me dat niet de beste optie.

Afijn. Ik had bedacht dat ik er een tofusaté van wilde maken, dus nadat de tofu een half uur had uitgelekt, sneed ik het blok in plakken en marineerde ik het met een satémarinade van Inproba (er soms niks mis met pakkies en zakkies). Nadat dit een half uur had gestaan, was het tijd om de tofu te bakken en te gaan proeven.

Hoe smaakt het nu echt?

De marinade was iets te pittig voor mijn doen, maar de smaak en textuur verrasten me enorm. De textuur was zacht, een beetje als een kipburger zoals ik ze vroeger wel eens at en ik proefde gelukkig niets terug van de tuincentrumgeur die ik in het begin rook.

En? Lekker of niet te vreten?

Lekker! Met dit veelzijdige product ga ik zeker nog vaker experimenteren!

 

Heb jij wel eens tofu gegeten?

 

xX Eev