Zondag 27 mei begon voor mij als een doodnormale dag op het werk. Ik poetste er toiletten, maakte een rondje door de vergaderzalen en stofzuigde en dweilde heel wat vierkante meters aan vloeroppervlak. Na een paar uur hard werken was er vrij weinig meer te doen en gaf ik aan dat ik dan wel graag iets eerder naar huis wilde. Volgens de collega waarbij ik liep, moest dat wel mogelijk zijn en zou ik die middag nog wel ietsjes langer van de zon kunnen gaan genieten..
Op 3 mei, tijdens één van mijn vele treinreizen van Almelo naar Emmen, stuitte ik op een Facebookbericht waarin gevraagd werd om een naam te bedenken voor het kunstwerk dat voor het Rensenpark in Emmen prijkt. De winnaar zou, naast de eer dat het kunstwerk de door hem/haar bedachte naam zou dragen, ook nog een persoonlijk, speciaal voor hem/haar op maat gemaakt kunstwerk van de makers van het nog naamloze kunststuk krijgen. Iets dat ik enorm tof vond!
Al zo lang als ik me kan herinneren, wordt er bij ons thuis Drents, ofterwijl ‘plat’ praot. Iets wat ik vroeger maar stom vond, want op school moest ik netjes abn spreken en wanneer ik thuiskwam, moest ik weer overschakelen naar het dialect. Drents praten op school was geen optie, maar abn thuis ook niet, want dit werd al gauw ‘hooghaarlemmerdijks’ genoemd.
Als Drents plattelandsmeisje kreeg ik wanneer ik me in de grote stad bevond, vaak de -in mijn ogen- vreemdste vragen over me heen. ‘Hebben jullie internet?’ of ‘Rijd jij dan ook op een tractor?’ Dus daarom vandaag: ‘De acht meest gehoorde vooroordelen over Drenthe’.
